DOĞMAYAN GÜNÜM

Geceler uzun, seher vakti hiç gelmiyor.
Her yer kap karanlýk, göz gözü görmüyor.
Gece karanýlýðýyla haþir neþir geçen ömrüm, giderek azalýyor.
Bir ben varým, bir karanlýk bir de doðmayan günüm.

Kamere bakýyorum ýþýk vermiyor,
Yýldýzara bakýyorum hiç biri tebbesüm etmiyor,
Saate bakýyorum geçmiyor,
Bir ben varým, bir karanlýk bir de doðmayan günüm.

Mýþýl mýþýl uykularý ne yapayým, günüm doðmayýnca,
Tatlý ruyalarý ne yapayým, günüm doðmayýnca,
Geceler yarim olsa ne yapayým, günüm doðmayýnca,
Bir ben varým, bir karanlýk bir de doðmayan günüm.

Medet yarabbi! Aydýnlýðým ne zaman gelecek!
Parlak güneþim ne zaman tulü edecek!
Doðmayan günüm ne zaman doðacak!
Bir ben varým, bir karanlýk bir de doðmayan günüm.


HARUN TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: