ellerim kýrýlaydý beyazlara kundaklanmýþ karanlýða boðdum dünyayý sokak lambalarý yok manolyanýn yapraklarýnda ay ýþýðý da karanlýða boðdum dünyayý toprak küredim üstüne
araba farlarý deler geçer mi karanlýðý köþebaþlarýnda ya yýldýzlar deler geçer mi topraðý sayýlýr mý teker teker gözkapaklarýnda
ellerim kýrýlaydý bin fidan diktim salkým saçak- dal budak mý þimdi bir de karanlýða gömdüm dünyayý boylanacak çiçekler açacak mý þimdi
düþünceli yürüyorum uyuþuk dünya geldi geçti gözümün önünden yüzüme su çaldým bir avuç taþa oturdum oturma deðil çöktüm kaldým
kör yýlan süzüldü aðaç köklerinden daldý karanlýða zaman durdu kalçam buz-ayaðým kramp sayým-suyum boþluk içinde boþluk hýþýrdayan dallarýn arasýndan yýldýzlarý sayýyorum
bugün karanlýða gömdüm dünyayý inanamýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
büyükharman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.