TARİFSİZ YILERTESİ 19 OCAK 2014

Yokluðunun yýllar ertesi oldu yine bu gece!
Ne anlatacak söz, ne de yakarýþ kaldý dilimde..
Ýsyan etmeyi býrakýp, yokluðunla yaþamaya çalýþmak,
Sesini duyamamak, her geçen gün bitiriyor beni..
Senden kalanlarla yetinmek kadar zor yokluðun,
Göz kapaklarýma çöktü aðýrlýk,
Ve
Ben ’’kader’’ diyorum usulca....
Biliyorum, dönüþ yollarý kapalý,
Aldanýþ benimkisi ya da avuntu diyelim gelmeni beklemek...!
Kat kat sünger çeksem de acýnýn üzerine,
Zamanla sýzmaya baþlýyor,
Ben hafifledi diyorum ama o kadar derindi ki yaram..
Dýþa vuramadýðým üzüntüm kök saldý bedenimde,
Dirseðini vurduðunda ki acý geçiyor da,
Seni kaybettikten sonra ki o sýzý hala sol yanýmdaa....
Bu ne tarifsiz acýdýr ki,
Dilleri lal, kulaklarý ahraz, gözleri ama eden..
Sevinçler yarým,tebessümler buruk,
Öyle ya da böyle alýþmaya çalýþýrým da;
Biri söylesin bana nerden baþlamalý....?

S.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: