hýnca hýnç doldurmuþuz dünya denen treni vagonlarý kime gider yolculuk nereye bilmez çoðu da içimizde barýndýramadýk birbirimize güveni sustukça bir parçamýzý kaybettik eksildik çoklarýn çoðunluðunda sancýlanýyor yarýnlar gözlerimizin hüzmesinde bakýyoruz ama körüz bütün renklere bir siyaha aþinayýz aklýmýzdan çýkarýyoruz mavi ne renkti diye soruyoruz
dünya denen trendeyiz her yanýmýz kan barut öiümlere bakýyoruz,ölümler kucaðýmýzda bir býcak gögsümüzün üzerinde hepimizin çeneleri baðlanmýþ ama bilmiyoruz,görmüyoruz bir ýslýk dolamýþýz dilimize yaþýyoruz iþte keþke sadece yaþayabilseydik kýymadan,kýrmadan,aðlatmadan
telafuzu edilmesi zor gözlerimizi almýþ karanlýk ne yana baksak bakýþlarýmýzda düþer bir siyah..
dünya denen trendeyiz kaybetmiþiz yolumuzu.. S.G
Sosyal Medyada Paylaşın:
senemgedikk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.