GÖZÜM YOK ARTIK
Bak kaldýðý yerden devam ediyor,
Sen gidince inan bitmedi hayat.
Ben buradayým hala giden gidiyor,
Yokluðun kalbimde acý bir feryat.
Çok sevdim ben seni deli çaðýmda,
Her fýrsatta sen beni sýrtýmdan vurdun.
Saçýný okþayamam artýk aðladýðýnda,
Bir tanem sen bana yabancý oldun.
Kor ateþlerde yanacak kavrulacaksýn,
Bilmem ki elinden kimler tutacak?
Rüzgara kapýlan toz misali, savrulacaksýn,
Seni mutluluklar deðil bela bulacak.
Ellerini tutan ellerim boþ kaldý þimdi,
Parmaklarým sarardý, tütün kokuyor.
Birazcýk mert olsan, ne vardý sanki?
Þimdi dostlarým seni, bana sormuyor.
Hani cennetti seninle her yer,
Ölmeden cehennemi yaþattýn bana.
Ben seni severim, sen elleri sev,
Takdiri býraktým ben Yaradan’a.
Sana söylenecek sözüm yok artýk,
Piþmaným desende luzum yok artýk,
Biz aþký kaybettik çözüm yok artýk,
Mutluluklar senin olsun, gözüm yok artýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.