Yalnýzlýk geldiðinde, Karanlýkta kaybolurdu gözler, Ve biterdi yaþam devam ederken. O ince çizgide yürünmezdi, Aldýðýn nefes daha bir yabancý gelirken kendine.
Kalbinle anlaþamazdýn. Hoþçakallara boðulduðun günlerin yarýnlarýndan fazla. Eksilmek miydi hayat ? Güvendiðin an ihanet ediyordu sana. Ve nice oysalarýn, Keþkelerine sebep olmuþsa, Aþktan geriye kalan, Sadece kapanmayan bi yara.
Günlerden eski bir gün. Yabancý gelmiyordu güneþin doðuþu, Ordan oraya koþuþturan umutlarýn arasýnda umutsuzluk, Yalnýzlýka kalabalýk arasýnda kalan, Bir acemiydi sevgi, Her defasýnda yanlýþ kiþiye adres soran..
O yerlerde yaþamak vardý uçsuz bucaksýzlýðýnla Yarým kalmýþlýðýn korkusuzluðuyla, Daha kötüsü vardý kaybedecek biþeyi olmayana, Kaybetmekten yorulurdu korkularýna, Ýsim verdiði kalanlarý, Tuz bastýðý yaralar, Küf kokan bir geçmiþ, Ve boyalarý çalýnmýþ bir ressam misali, Tualden kaçardý kendimizden çaldýklarýmýz..
Kelimeler kaçardý senden Elinde solardý en güzel çiçek. Ve batýrýrdýn bir gemi misali en güzel aþký Buydu sana biçilen. Mutluluktan mutsuzluk yaratmak, Baþladýðýn her yeni þeye, Eskilerden tanýdýk bir nokta koymak.
Kayýplarýn vardý. Þimdilerde kendinden fazla Yarýndan eksik Hayattan alacaklý Hoþçakalmak kadar gidememek zor olandý. Hayýra kýyamadýklarýndan aldýðýn hayýrlar, Ve seviyor dediðin herþeyin, Hiçbirþeydi þimdi..
Canýn yaðmur misali anlýktý. Mevsimlik ömürün " ama " lardan yorgundu. Ve bitiþ misali tekrarladýðýn o acý sonlar, Solan bir gün gibi, Kaybettiðin güvenlerle sana tebessüm ederdi. Çok uzaktý. Hayat çok uzaktý. Ýnsan güvendiði kadar üzülür, Sevdiði kadar sevilmezdi. Ve sonbahar misali yaprak döken aðaç gibi, Bakmakla yetinirdi, Bir zaman ondan olana.
Ýnsaný güvendiði kadar sevmez, Üzüldüðü kadar severdi, Sevilmeyiþlerine.
Vesselam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kötü Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.