sen sevda yolunda ilk attýðým adým
ilk yüzüme düþen çocuksu pervasýz gülüþ
dilimden düþen anlamlý ilk bir çift sözdün..
sen alevleri arþa deðen
yandýkça çoðalan külleri bile sen olan yangýným...
devrik cümlelerimin arasýna sýðýnmýþ adýn
gizemli tek sözcüðüm...
dað baþý yalnýzlýðýmda hüküm süren deli deli esintim
çaðýl çaðýl boz bulanýk akan ýrmaðýmdýn...
mýsra mýsra bezediðim onlarca þiirim
bu sevdaya kaç þiir sýðar bilinmez þiirimdin...
senli seviþleri göksuda yakamoz hengamesine býraktým
içimdeki senle bir bir eksilip
o daðýn yamacýnda papatyalar gibi
hoyratca çoðalýyorum ...
kapa gözlerini
sen bakacaðým bu aþaðýlar aþaðýsý yer yüzüne...
oysa silmeliyim
aklýmdan seni anýmsatan tüm þarkýlarý bir bir
bu kasaba gibi ardýmda býrakmalýyým kimliksiz tüm ezgileri...
þimdi içimden geçip giden göçme kuþlar gibisin
bir baþka bahara dönmek ne mümkün...
susturdum içimdeki senli ýslak sevinçleri
bir damla yaðmura hasret kavrulmuþ çöller gibiyim...
rehin býraktýðým
yüreðimin kalabalýðýna karýþmýþ gölge gibisin
içimde senle rastlaþýnca artýk þaþýrýyorum eller gibisin...
oysa yumdum gözlerimi görmedim çýkýp gidiþini
artýk korkuyorum sensizlikten...
yüreðimin baþ köþesinde bitimsiz acýmsýn...
sustu içimdeki sevinçler
okuma sen bu þiiri söyleyemez sana söyleyemediklerimi...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.