Ödeştik

ne oldu bize
neden bu kadar soðudu içimiz
ne alýn terimizin bereketi
ne yüzümüze bir gülücük misafir artýk
bu kadar kolay mý tüketecektik her þeyi
yýrtarak ilerliyor içimizde ki zaman
neden
nerden bu çýðlýklar yükseliyor
çocuklarýn adýný barýþ koyacaktýk sözde
her evde bir beþik
hepsinde de savaþ sallanýyor

baðrýmýzý açýp beklediðimiz rüzgar
tam techizat kuþanmýþ
karnýmýzý karþýdan karþýya deliyor

bu infial bu keþmekeþ bu umutsuz yarýnlar
marþlara dönen anonim türkülerimizde üþüyor
neden böylesine barut
neden böylesine toz duman üstümüz baþýmýz
milyonlarca kalabalýklar içinde
can çekiþiyor yalnýzlýðýmýz

akla ziyan deðil mi bu paradoks
geçmiþine býraktýðýn deðer
geleceðinle tezatta
sürü sürü balýklar gibi tezgahlara dizdiler bizi
karanlýk kaldýrýmlara kurulan mezatta


yemin
sadece pembe bir yalan dilimizde
salaðýn silahýnda son nefesinde kardeþlik
göðe uzanan feryatlarda patladý sabýr
buyrun iþte
ben kuzeyden geldim
sen güneyden
ikimizinde üstünde uzadý otlar
ödeþtik


Faruk CÝVELEK

Sosyal Medyada Paylaşın: