Boþuna kürek çektin, ne geçti ki eline. Durma aðla ey fani, kendi garip haline. Kahkahalar gitti de, kaldý ebedi hüzün. Geceden ne farký var, þu kararan gündüzün.
Dünya kan aðlýyorken, fezaya çýkamazsýn. Mazlumlarýn haline boþ gözle bakamazsýn. Bil ki, sen de yanarsýn bu âlem yandýðýnda. Piþmanlýk fayda vermez, artýk uyandýðýnda.
Hakikati söyleyen bütün diller susmasýn. Analar aðlamasýn, bebeler kan kusmasýn. Zalimler yere batsýn, mazlumlarýn ahýnda. Rabbim uyandýr bizi, nur doðan sabahýnda.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.