ah gönlüm.. ne uslanmayý bildin ne de ders almayý kimi zaman sonbahar da kuruyan yaprak gibi savruldun rüzðarla kimi zaman en sert, en kalýn bir kaya parçasý gibi kýmýldamadýn yerinden þimdi kendine gelme vakti: aç gözlerini,düþün ve kalk kendini yönelt yürü gitmek istediðin yere ne rüzðara ihtiyacýn var ne de sabit bir yerde kalma zorunluluðun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevgi_02027 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.