Cebimde ne kaldý daha, sana vermediðim Yürek acýlarýmdan baþka Senden habersiz Her günün gecesinde Gözlerimdeki yaþlarý içime akýttým da Yüreðimde ki yangýn sönmedi yine
Kusura bakma, sana yalan söyledim Uykularým þimdilerde kaçak Yakalanmayan bir mahkum gibi Düþüncelerim zebani olmuþta, beynimi sorgulamakta Sana diyemiyorum Söyleyemiyorum
Kýymetini bilemedim sevmenin Bilemedik Diyorsun ki korkularým var Ürkekliðim ondan Sen konuþtukça Yürek acýyor Ýçimde büyüyor kelimeler de Dile gelmiyorlar
Sessizliðin matemine bürünüyorum Sen söyledikçe Sus pus oluyorum Daha da büyüyor yürek acýlarým Sýðmýyor içime Susuyorum
Bu günlerde Ýntihara meyleden yürek acýlarým var Korkuyorum Kendimden, senden Yakýn olan ellerinin uzaklaþmasýndan Bana susuþlarýndan Gözlerinin buðusunda kaybolmaktan Kendi hiçliðimde yok olmaktan... Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.