Bir baþkayým bu akþam âlem üstüme çöker
Hükmü yitiren güneþ yavaþ yavaþ batmakta
Þadan olmaz hislerim hüznümü bir bir söker
Ard ardýna durmadan kalbim baþka atmakta
Marifet gamda ise içten sarsýyor bendi
Birikmiþ duygularda nun kadar sabýr lazým
Vav’a saklanmýþ haya zorluyor labirenti
Tezahür eyleminde efkâra saðýr lazým
Neyi temsil ediyor yüreðe düþmüþ dava
Gönle vermiþ icazet kendi kendine mazmun
Önü yok arkasý yok cana sýzar bedava
Tecelli perdesinde sessiz gölgeler memnun
Mihnet etmeyen söze kulak versek bir zahmet
Avare hallerimiz geçici nasýl olsa
Dönüp duran mevsimler dünkü güne hilafet
Ne çýkar batan güneþ gurup ederek solsa.
Nezahat YILDIZ KAYA