düşlerin yalnızlığa düştüğü zaman

diyelim
þiddetli yaðýyor yalnýzlýk
ve kentin içi dýþý sel duygular altýnda
aðýr bir rüzgarýn soðuk nefesi çarpýyor
kimsenin gelmeyeceði peronun tabelasýna


diyelim
buruþuk bir anýyý sararmýþ resimlerle düzeltiyor gece
aklýn karmaþýk düþkünlüðünde vuruyor göz kapaklarý
tek tek ölümlü yüzler kalkýyor fotoðraflarýn yataðýndan


diyelim
boþ bir sayfanýn üzerinde baðdaþ kurmuþ hayat
en derin haliyle diriltiyor sessizliði
dýþarýda iç yangýn , içeride dýþarý kimsesizliði akýyor


ama demeden baþlamakta var bazen
en iyimser kavrayýþlarý ortak etmek ömre
en tevazu hasretleri yüreðin cebinde saklamak mesela
anlayýþ gösterilen inancýn
ne olursan ol diye çaðýrdýðýný unutmadan

ve
baðýþlanmasý gerekenin baðýþlanmasý erdemin gözlerinde
yada küçük bir umudu çocuklarýn yüreðinde büyütmek kifayetsizce
düþlemek hep düþlemek
aþk ile þeref ile gökyüzünün alnýna takýlý mavi ile


diyelim
eski bir hikayeyle duyumsanýyor hayatýn hayal bulgularý
gerçeðin özüne düþe kalka býrakýyor olmuþ bitmiþi
geriye kalan tek farkla bilinmez
son bir merhaba asýlýyor duygular mezhebine
ve birleþilen tüm yalnýzlýklar
büyük bir kalabalýkta kutsuyor yaþamýn azizliðini

...


bir düþ diðer düþten farklý olabilir.önemli olan ikisini bir düþte toplamak..


Sosyal Medyada Paylaşın: