Şu Hayat Dedikleri

aþkýn akýntýsýnda batýp çýkan bir zaman deðil mi þu hayat dedikleri
hani bütün ýþýklarýyla birinci sýnýf bir hüzne dahil ettiðimiz
parklar sokaklar meydanlar ve insanlar deðil mi..
hani bütün seslerin çýðlýða dönüþtüðü bir yangýn yeri
ve çalan sirenden çok daha sonra olay yerine ulaþan bir arazöz
takviye ekipler halatlar merdivenler ve soðumaya býrakýlmýþ
o en sýcak anýlardan kalan bir avuç toprak ve kül deðil mi..

hani uzun bir yolculukla baþlayýp biten bütün romanlar gibi
hikayenin en can alýcý yerinde daðýlan dikkat
dolanan bir düþünce uyuþan bir uzuv
ve belkide bir bahar dalgýnlýðý gibi göðsümüzü saran
o garip ve uçucu his deðil mi mevsim ne olursa olsun..

geriye dönüp gelecekten çaldýðýmýz ve geleceði düþleyip
bu günü yediðimiz yavan bir öðün deðil mi yahut..

yahut da inatla gözlerimizi kapadýðýmýz o en yalýn gerçekler
ortak olduðumuz suçlar ve susup da sýramýzý beklediðimiz
o yapay gülüþlerden inþa edilmiþ sit alanýnýn ardýnda
giderek daha da büyüyen bir gömütlük
ve sayýsý her gün artan ölüler toplamý deðil mi..
hani bütün þarkýlarla ömrümüze ortak ettiðimiz
sözler çiçekler ve nehirler gibi er ya da geç kuruyup
yok olup gidecekler deðil mi..

aþkýn akýntýsýnda batýp çýkan bir hayat deðil mi þu geçip gittiðimiz
ve hiç bir zaman deniz seviyesinde olamadýðýmýz..

Volkan Aksal
Sosyal Medyada Paylaşın: