Terk eyledik zorlanýnca geçimden
Senden özür dileyim Harmandalým
Seni hiç çýkaramadým içimden
Gurbette ben sýlayým Harmandalým
Yaðýz Atým Doru Atla yarýþýr
Koyun kuzu birbirine karýþýr
Hasretine gönlüm nasýl alýþýr
Ayrýlýðý böleyim Harmandalým
Büvelek tutar sýðýrý, danasý
Sapta gýcýrdar Adim’in kaðnýsý
Geçse de bin yýl yok olmaz anýsý
Seni nasýl sileyim Harmandalým
Hatun anamýn tarhana çorbasý
Burnumda buðusu, nefis kokusu
Tandýr çöreði damakta doðrusu
Lavaþýna seleyim Harmandalým
Eþþek Deresi’nin baþýysa baþý
Gözümde tütüyor topraðý taþý
Varsýn durmasýn gözlerimin yaþý
Hangi derde aðlayým Harmandalým
Anam tarladan gelip davar saðarmýþ
Beni höllüklemiþ, harman savurmuþ
Hasretinle yaþamak meðer ne zormuþ
Ben nereden bileyim Harmandalým
Zamaný geldi mi kangal kavgutun
Büyük Biçimlikte biçimi otun
Fakiri pazarda köyüne satýn
Yalnýz sana köleyim Harmandalým
Anam Babam ben yalnýzým, mutsuzum
Buralarda boynum bükük öksüzüm
Çorak sular içilmiyor susuzum
Að pýnardan kanayým Harmandalým
Çiðdemler, nergisler açtý soldu mu?
Að tepe de göbelekler geldi mi?
Ay deresi kuþburnular oldu mu?
Kimden haber alayým Harmandalým
“Emmimin ala öküz” çifte koþma
Çiðdemli, Baðlama, Karakaþ, Eþme
Size doyamadým derdimi deþme
Hayaline dalayým Harmandalým
Bir Boz Koçum vardý, bir Karabaþým
Bir Gücük Zaarým, Kangal Keleþim
Koyunu Yatakta kurda vermiþim
Ele baðcak dolayým Harmandalým
Dam baþýna kaþýk at, gök gürlüyor
Dolaþtýk “Yað yaðmur, teknede hamur”
Duamýz: “Ver Allah’ým ver bir sürü yaðmur”
Pilav piþti, yaðlayým Harmandalým
Madýmaklar çýkýnca haber yollayýn
Düðünde halayda mendil sallayýn
Ben sizden biriyim, hanede sayýn
Kütüðünde kalayým Harmandalým
Ýnsem Dokurcun’a yemlik toplasam
Yumruk vursam düðünlerde hoplasam
Geçer belki o zaman gamým tasam
Niye böyle çileyim Harmandalým
Kavrama kavradým kalýç elimde
Ah! bu nasýl aðrý kambur belimde
Sýrýlsýklam oldum güneþ tepemde
Alýn terim sileyim Harmandalým
Cergeyi doldurdum, sapý denkledim
Haydi, dedim huylu dor’at dehledim
Eyvah! parladýlar boþa hop, dedim
Aðza gem’i dolayým Harmandalým
Sulaðýn baþýnda on deste yýðýn
Yýðýndan yýðýna düþer býldýrcýn
Çaresiz derdime yok mu ilacýn
Temiz havan alayým Harmandalým
Tarlanda tapan, harmanda yaba’ným
Ekinde ýrgat, sürüne çobaným
Sanma ki unuttum, sanma yaban’ým
Ben hep senin ileyim Harmandalým
Sana kanamadým ey Çatalpýnar!..
Yüreðimde sönmeyen yangýným var
Uzanýp baþýnda ölsem ne yazar
Zaten böyle dileðim Harmandalým
Bir Hacý yitirdi Kovalý Pýnar
Ardýndan Kurbaðalar vak vak aðlar
Acýlar gördüm ben kardeþ acýlar
Derdi matem baðlayým Harmandalým
Daðlarýnda beyaz karlar yatarken
Ahýrýnda mor kumrular öterken
Ýkindi de tandýrlarýn tüterken
Ocakta kül olayým Harmandalým
Yýllar yýlý gurbet gurbet gezeli
Silinmiyor, silemem ki ezeli
Bir güzel vardý güzeller güzeli
Ona hala deliyim Harmandalým
Eðmiþ fesi baþta, börkünü sarmýþ
Eli nasýrlanmýþ, yanaðý yanmýþ
Ýnce bele gümüþ kemeri takmýþ
Bir gözleri elayým Harmandalým
Anamýn, Babamýn, Atamýn yurdu
Kalbimin hasreti, gönlümün derdi
Köfteyi, çöreði, sütü, yoðurdu
Þimdi nerde bulayým Harmandalým
Geçer gurbette ömrüm dolar sürem
Sýlaya kavuþmak bir tek mefkûrem
Çýkam Cýncýklý’ya yüksekten görem
Topraðýný eleyim Harmandalým
Gençleri topraða veren olmuþsun
Nice acýlarý gören olmuþsun
Yýkýlmýþ evlerin ören olmuþsun
Söyle nasýl güleyim Harmandalým
Karlý ayaz kýþýn, serindir yazýn
Güzün öfkeli, sert eser poyrazýn
Nedir bu kahýrýn, nedir bu nazýn?
Etme kurban olayým Harmandalým
Ben bir fakir köylü, ben bir rençperim
Hüzün geldi yine doldu gözlerim
Bakarsýn ansýzýn gelebilirim
Sana selam salayým Harmandalým
Doðduðum topraklar benim cennetim
Bu þehirde hiç mi bitmez kasvetim
Tuzlu ayranýna, suya hasretim
Senin çayý demleyim Harmandalým
Susuz çöller gibi sana susuzum
Temiz havasýzým, hem uykusuzum
Ayrýlýk benimdir, kaderim, yazým
Sorma zaten doluyum Harmandalým
Tarihte Özbek’im þimdi Sivaslý
Altýnyayla kazasý, Tonus aslý
Köyümün daðlarý dumanlý puslu
Zirvesinde kalayým Harmandalým
Nerde Mevlüt Çavuþ, Ekizin Ali
Hasan Onbaþý, Küt Yusuf, Karemmi
Hepsi göçtü gitti, bu Dünya fani
Ben de senle öleyim Harmandalým
Bir seher vaktinde gelsem nagehan
Kurumuþ çalýna konsam bir nalan
Öterim o an "oh vatan, oh vatan"
Bir garip bülbülüyüm Harmandalým
Götürün ölmeden son kez göreyim
Harman savurayým, düven süreyim
Doðduðum yerlerde caným vereyim
Son misafir olayým Harmandalým
Usandým gurbette yorgun bizarým
Anadan Babadan yardan güzarým
Kucaðýný açmýþ bekler mezarým
Gelir sorgu Meleðim Harmandalým
Ekin biçtik Sulak, Ayderesi’nde
Özlemim hala o kaðný sesinde
Gürsel hasret gider son nefesinde
Naaþýmla geleyim Harmandalým
20/11/2001
Gürsel YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.