beni en güçlü silahýnla vurdun
o masum çocuksu halinle aðlayarak
deldi geçti gözyaþlarýn
dün her þeyimken
bu gün nefretim oldun
sýradan deðildi benim sevgim
aldýðým nefes canýmda candýn
her þey iyi giderken ne oldu bize
aðlamak yalvarmak nafile
bak karþýndayým getirdin dize
bir elimde yýkýlan gururum
diðer elimde kanayan yüreðim
ah be canýmdan öte sevdiðim
sevdiðimi bilmedin anlamadan öleceðim
bak baharýn habercisi cemreler düþtü
içimdeki yara biraz daha depreþti
seni kaybetmekten korktuðum kadar
inan ölümden bile korkmadým
hani bir söz vardýr bilir misin
ilkler hiç unutulmazmýþ sen de benim ilkimsin
sevgiyi öðretenim aþk öðretmenimsin
hadi asma artýk yüzünü
o gül yüzün hep gülsün
eðer bir gün karþýna
beni unutturacak biri çýkarsa
benim kadar sevecekse
biraz düþün beni getir aklýna
beraberce geçirdiðimiz günleri hatýrla
yýllar çok acýmasýzdýr týpký senin gibi
saçlarýna aklar düþtüðünde
sevmek ne demek sen de anlarsýn
çekilip bir köþede sessizce aðlarsýn
ama nafiledir
ömür geçmiþ yol tükenmiþtir...
Refik
11.03.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.