Her vicdan kendi mabedini yýkar günü geldiðinde Ve ihtilaldir aþk , kuþatmasýdýr bir kalbin bütün günahlarýný
......
Yüzün yankýlanýrken gece kuþunun çýðlýðýnda Emir verildi ; Ol!
Hüviyetin sabahýn dördünde - Güneþ yaratýlmamýþken henüz tam da - Kanýmla çizildi bir hayalin tam ortasýna Mart on bir
Ýki yara arasý bir dünya çizildi , alnýnýn yazýsýna Önünde iki adým Biri sen Biri günah
Ben yoldum senin önüne gel geç sonrasý Cennet belki, düþümde Sen masal perisi bir iguana gövdesi yalýn bir cümle ’son günah’ inandýðýn kadar bilmedin.
- Cehennemde yanmadý kimse içim kadar ,sen aðlarken Bundandýr hep de susmalarým - Anla diye de demedim
Gülümsemeydim sana bir çocuk oyununda masum þeytan - Ki büyümedi hala hiç bir umudum senin kadar - Ve kimseyi kirletmedi ellerimdeki çamur kendim gibi Bundandý sonrasý hep kendimi kurþuna dizmelerim Gözlerinin önünde ruhuma anarþim
Dünyam çok benim gel sayalým yeniden Varsa yüreðin!
Ben Tanrý dedim sen Araf sevginin limanýna Baðladýðým bütün gemileri yakmadan ,bir iblise uymadan Bilerek ve isteyerek ve ölerek ve doðarak yeniden Gözlerin yaþarmasýn diye geçip gittim her seferinde son kez Ben hiç dedim adýma sen dur ardým sýra Ýstedim ki bir onurun olsun
Not aldým adýný , ölmeden önceki son dileðim Son þeytan!
Þimdi ; sen okurken bu þiiri Þehrin yýkýlacak yeniden Kararacak bütün ýþýklarýn ve insanlarýn Ve ellerin ve gözlerin ve dudaklarýn Yeniden..
Þimdi ; sen ölürken bu þiiri Ben yeniden doðacaðým.