MAALESEF

Mürekkep tutmuþ ellerimle yazamýyorum kaderimi
Mani oluyorlar boyun eðmek istemiyorum namerde
Yorulmuþum býkmýþým bezmiþim her þeyden
Tahammül edemiyorum zor geliyor

Anlamsýz tavýrlar sergiliyorum
Bir cam parçasý gibi kýrýlýyorum
Neler oluyor bize anlamýyorum
Kendimizle kendimle savaþýyorum

Derin duygular içinde öfke besliyorum
Gözümü baðlýyorlar göremiyorum
Sindirmeye çalýyorlar unutturmaya,
Aklým almýyor yalanlara inanamýyorum

Sanki hiçbir þey olmamýþ gibi davranýyorlar
Felaket baþucumuzda görmüyorlar
Ýnsanýn hayatýyla oynuyorlar bilmiyorlar
Hani adalet nerede diye sormuyorlar

Bitmedi çalýp çýrptýklarýnýz hayatýmýzdan
Yetmedi mi üç beþ kuruþ dediðiniz paralar
Yardým diye kurduðunuz vakýflar
Elbet yanýnýza kalmaz kar

Bir çöküþ yaþanacak günün birinde
Artçý depremlerle sarsýlacaðýz
Ayrýmcýlýk yapýlacak ayrýlacaðýz
O gün saatler duracak kýyametler kopacak

Yer yerinden oynayacak
Telaþ içinde kaçacaðýz
Açlýk sefalet çekeceðiz
Çaresiz kalacaðýz

Yaban ellere muhtaç olacaðýz
Yaþadýklarýmýzý unutma-caðýz
Anýlarýmýzý yazamayacaðýz
Düzenimiz bozuldu hep karþý çýkacaðýz

Etmeyeceðiz eðilmeyeceðiz
Herkes öldüðü ile kalýyor doðru
Ýnsan hayatý bu kadar ucuz mu?
Suçlular ne yazýk ki bulunamýyor suçlu yok sanki

Araþtýrýyoruz diyorlar duyda inanma
Olan yine fakir fukara oluyor maalesef
Sabret diyorlar nereye kadar
Geciken adalet adalet deðildir

maalesef

Sosyal Medyada Paylaşın: