öldü diyorlar eski bir arkadaþ yaþý bana eþ geride býrakmýþ iki oðul ikisi de daha çocuk çok sevmiþ olacak annelerini de almýþ yanýna giderken yetimliklerine mi daha çok yanarlar bilinmez öksüzlüklerine mi bakýnca gözyaþlarýna anneleriyle babalarýna akan gözyaþlarý eþ
öldü diyorlar eski bir arkadaþýn annesi bakýyor gözleri doðduðu eve gözleri olmasa da sesi son kez diyor son kez o ev ki önce babasýný sonra annesini Yolculamýþ ölüme evimi olur ki artýk içinde annesi ve babasý olmazsa o yer son kez bakýyor son kez sanki içinde doðmamýþ gibi kucaklamamýþ gibi sevdiklerini hiç
öldü diyorlar çocukluðumda býraktýklarým ne çok parçammýþlar parçalarý eksilince hissettim akif tütüncü
Sosyal Medyada Paylaşın:
malatyalıavukat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.