DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK

DEÐÝÞEN BÝR ÞEY YOK
Yüreðim kime el uzatsa boynu bükük kalýyor.
Her gelen gül yerine tikenler ekip gidiyor.
Bazen de nasýrlar diz boyu oluyor.
Deðmeyin bana caným yanýyor.

Umuduma aþký gölge yaptýlar,
Hayalime týrnak attýlar.
Canýmý bedenden ayýrdýlar,
Umutsuz bir yolda ilerliyorum.

Gecenin karanlýðýnda gözlerimi baðladýlar.
Yýldýzlarý gökyüzünden birer birer aldýlar.
Güneþi çekip karanlýða boðdular,
Gündüzüm geceye döndü yeniden.

Soran yok halimden,
Selam veren bir öðüt aðacý oldu.
Kýpýrdayamadým yerimden,
Bu þehir dar geliyor bana,
Gitsem de ne fayda.
Her þehre birlikte gittikten sonra,
Fark etmez o þehir, bu þehir,
Benim için hepsi bir!

Dolaþýyorum Asi kýyýsýnda ki kaldýrýmlarda.
Çiçekler ayný, kuþlar da ayný coþkuyla ötüyor.
Asi yine ters akýyor.
Deðiþen bir þey yok
Kokun sinmiþ Asi’ye, senin gibi kokuyor.
Kapatýyorum gözlerimi, sen geliyorsun yanýma.
Söyle bana nasýl gündüzü severim,
Seni kaybetmek pahasýna?
Usulet Coþkuner GÜNER








Sosyal Medyada Paylaşın: