Dýþarýsý karanlýk, sessizlik Yaðmur ve soðuk Yüreðimde ince bir sýzý Her þey tamam da, sen yoksun sevgili Sen uyudun Ben senin kahve gozlerinde kaldým Gecenin sessizliginde
Arsýzlýðým Sensizliðe olan marazým Kendimle olan savaþým Dostlarýmýn bana olan serzeniþlerini duymamazlýðým Belkide her þeye alýnganlýðým bu yüzden Yokluðundan
Bir aþk bu kadar mý acý verir Bu kadar mý yok eder insaný Bu caný bana veren Mevlam Sen tüketesin diye mi verdi Sensizliðinde isyanlara girsin diyemi Söyle sevgili Söyle Bu can, sana mý kurban edildi
Hangi an adýný zikretmedim Ne zaman gözlerine baksam, uzun uzun dalmadým Sen geceye býrakýrken kahve gözlerini Ben sensizliðin nöbetine baþlamadým mý
Dýþarýsý soðuk Ýnceden bir yaðmur yaðýyor Buðulanmýþ cama yazdýðým adýný Bir ben, birde cinler görüyor Sen uyuyorsun Sen duymuyorsun ve Bilmiyorsun sevgili... Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.