KARANLIĞIN ÇOCUĞU
Saat 02.30 gece yarýsý
Üþümüþ camlardan ay ýþýðýna bakýyorum
Oda üþümüþ galiba solgun ýþýklý
Çekmiþken solgun ýþýðýný ay
Zifiri karanlýk çökmüþ sokaklara
Hani hareketli sokaklar nerede
Acýyan yüreðim birden ürperiyor
Aðlýyor yalnýzlýða, kanýyor çýlgýnca
Ýçimden haykýrýþlar çýðlýklar bir þeyler anlatýyor.
Koþmak koþmak enerjim bitinceye kadar koþmak
Kaybettiðim yitiðimi bulmak tutmak ve hasretle tutmak
Oysa koþtukça tükeniyor kelimeler tükeniyor heceler
Galiba onlarda üþüdüler titriyorlar
Hasta ellerimde cümlelerim de üþüyor, titriyor.
Koþarken karanlýklarda tüm bildiklerimi ekmek,
Dökmek istiyorum karanlýðýn kucaðýna
Büyüsün istiyorum karanlýðýn çocuðunu
Büyüsünde sokaklarda karanlýðýn çocuðu
Senin yokluðunda doldursun sokaklarý
M..E..K...K...E..........AR................
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet talip bilgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.