belki üstümüzden bir kuş geçer...

aþkýn e halinde gibi
topraga dusunce filizlenen gül fidaný
ve uyandýgýn kabuslardan arta kalan
alnýndan damlamaya hazýr ter damlalarý

ne tamamlanabiliyor sonuna nokta konunca bu satýrlar
nede üç noktayla genis zamanlara sarkýtýlýyor
mutluluk zamanlarý
hep bir yetersizlik
hep bir güven kaygýsý
duymak istedigmiz en buyuk yalaný sevdiklerimizden bekleriz
belkide ihanetin buyuklugu kadar
kendimizi büyük görmemiz...

ne sýrtýndan býcaklanabilecek sezar gibi olabildik
nede elinde býcagý tutan brütüs
ne bir arenanýn kumlarý arasýna saklandý kalbimiz
nede bir paslý bir zincirle tutturuldu bileklerimize
hala bir alýþma cabasý
kendi söyledi mgiz yalanlarýn pesinden giderken
hep sonunu merak ettik bu filmin
sanki biz yazmamýsýz gibi hikayesini...

þimdi ne ekleyebiliyorum üstüne yasadýklarýmýn
nede cýkarabiliyorum aklýmdan
saatleri belirlenmiþ bir sevdanýn
gelip giderken kart basan iþcileri gibiydik
ay sonunda gec geldigi dakikalarý sevdasýndan düþülen...
mazeretsiz üç gün iþe gelmedi diye
planlanmýs bir sevdanýn sofrasýndan kovulan
ve hala hic bir yasa tarafýndan guvence altýna alýnmayan
kaçak calýsan iþçileriydik
asgari sevgi karsýlýgýnda
ilk gördügü kýz cocuguna tutulan...
Sosyal Medyada Paylaşın: