Eskiden yaptýðýn, çirkilikler karþýsýnda Utanýyordun, kýzarýyordun Bozarýyordun.............. Yüz perden mi yýrtýldý........... Ar perden mi yýrtýldý, Ey Ýnsanlýk
Yakýþýyor mu, bu Kaftan sana Sana bu Kaftan yakýþýyor mu Söyle, söyle ne ne duruyorsun Ne bocalýyorsun, hadi söyle, er isen Ey Ýnsanlýk.
Yanar döner oldun, her gün bir baþka karakter Bir baþka yüz Her gün bir baþka kiþi oldun
Takiye, iki yüzlülük le, riyakarlýkla duygularý sömürmekle Adeta bir numara oldun Dünya Malýna, mülküne, parasýna, puluna zevkine Vuruldun.
Özünü, bütünlüðünü unuttun Ne Þam’ýn þekeri, ne Arab’ýn yüzü Keþke, keþke,Kaybetmeseydin Güzeldi bir zamanlar, güzel di gerçekti yüzün Asildi biliyor musun, asil di eskiden Özün.
Þair Cemal, doðrularý, söyler, doðrularý yazar. Doðru söyleyeni bu Ülkede Dokuz köyden kovarlar Zülfü-ü yare dokundum, Manzara koymadým. Belki birileri bana kýzar
Bitmedi diyor Þair , henüz bitmedi Ýnsanlýk Yinede, yinede kurtarmak için Hala, hala yine, bir Umut bir Iþýk var…….
Saygýlarýmla ____Þair 67_____ Ali Cemal AÐIRMAN Sosyal Medyada Paylaşın:
şair67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.