NE OLUR SEN BANA BAKMA!

Ne olur sen bana bakma!
Biraz hüzün, biraz hazan var ruhumda
O deðiþmez eþsiz hatýralarýn her anýsýnda
Sonbaharýn yapraklarýnýn solmasýna benzer
Esen rüzgarýn gelgit þimþeklerinin ýþýðýnda
Dolu dizgin yaðan ilkbaharýn yaðmurlarýnda
Bir fýrtýna, bir girdap, bir dolu olsamda hep uzaðýnda

Ne olur sen bana bakma!
Bir demlik çayla hatýrla,
Bir kahvein telvesinde anýmsa
Bir süpriz gibi çalan kapýnýn ardýna
Uykundaki huzurda, rüyandaki güzellikte
kalbinin o en derin köþesinde bir ses ve soluk gibi
Hadi yeniden yepyeniden olan tüm baþlagýçlarýnda
Unutup ve umarsýzlýklarýnda dahi bir sessizlikte gör beni
Samimiyetimle, cesaretimle, umudumla, iyiniyetimle

Ne olur sen bana bakma!
Bir çiçekte, bir böcekte, bir bulutta,
Gökkuþaðýndaki tüm renklerle, yediveren güllerinde
Gittiðin her yerde her þekilde görebildiðin güzelliklere
Gelemesemde yüreðinle taþý beni yaþam sevinçlerinle
Uzak yakýn deme sakýn ulaþ tüm diyarlara sessiz sesleniþlerimle
Gözlerimle gör, dokun yüreðimle barýþçýl olan tüm özgürlüklere
Sevda ile gam ile keder ve sevinç ile avuçlarýnda sakla tüm istemlerimi
Yaþama sevincinin tüm zorluðuna dair vazgeçilmezliðimden usanmadan

Ne olur sen bana bakma!
Biraz sevinç, biraz naz, biraz niyaz ile
Yinede herþeye raðmen sen çok yaþa tüm sevdiklerimizle

Yazan/ Hülya COÞKUN
Fotoðraf/ Levent YAVUZ

Sosyal Medyada Paylaşın: