Bahtý karalýyým Bana bir çember çizdiler Yetmedi. “Yetmez!” dediler Zincirlere vurdular Bir adým deðil Bir ayak boyu bile Çýkamam dýþarý Konuþamam, düþünemem Gönlümce Baþkalarý düþünür Konuþur baþkalarý Karar da verirler yerime Ben neyim ki Neyim ki ben Eþya kadar da yoktur Kýymetim Mutfakta aþçýyým Yataktu kadýným Doðururum, anayým Tarlada ýrgatým Yine de ben neyim ki Neyim ki ben Karþý koyamam Olmaz diyemem Namus uðruna Bir lokma, bîr hýrka Bir de dört duvarlý dam olursa Aldýrmam dayaða, küfre Ayþe’yim, Fatma’yým, Elifim Sultaným ben Kadri kýymeti olmayan Sultan’ým ben, Sultan… Alýr da giderim baþýmý Arkama bakmadan Çoluk çocuk kalýrmýþ Kalýrmýþ boynu bükük Kocaymýþ dinlemezmiþ Hep dediði olurmuþ Ýsterse döver, kovarmýþ Bir baþkasýný alýrmýþ Köle miyim ben Alýr da giderim baþýmý Giderim bu diyarlardan