CEMRE MİSALİ

Her giden bir boþluk býrakýr ardýndan
Baka kalýrýz dona kalýrýz adeta
Dolduramaz doldurulamazdýr yeri
Görmüþtür geçirmiþtir yaþamý
Anlattýklarýyla anlaþýlmasý kalýr
Her aný yaþamda iz býrakýr
Vefasýyla varlýðýný hissedebilmek
Gidiþindeki bize býraktýðý yokluðundan
Bir cefadýr içli ,gururlu bir sabýrdýr
Terkedilmiþ yarým kalan bir sevdadýr,
Hangi yana dönseniz onunlasýnýzdýr onsuz
Sanki O söylenir, O söyletir bir bir
Baðlamýþtýr sizi giderken kendine
Gitme ihtimali hiç yokmuþçasýna
Onunla yaþadýðýnýz yýllardan
Ansýz, zamansýzdýr son vedanýn
Sukutundaki o sessiz serzeniþiniz
Son bir bakýþ, son bir haykýrýþtýr
Dile gelmeyen, söylemler manasýz
Kahkahalar yetim ve öksüzdür
Gözyaþlarýnýn gerçekliðinde
Yüreðinizden sökülen bir namedir
Hep zamansýz ve apansýzdýr
O bitmez tükenmez gidiþler
Eski deðer kazanýr yenilerin gölgesinde
Yansýmasý yadsýmasý kalýr elde avuçta
Tüm sýcaklýðýyla o söylenmemiþ
Cümlelerden deseydim sevgiden yana
Ne varsa haykýrýrcasýna ayrýlýklara
Hem ne çok benzer birbirine giderken
Tüm yaþamda iz býrakanlardan
Özlemlere hasret yükleriz zaman zaman,
Hasret dönüþür o eþsiz sevdayla yüreðe düþen
TOPRAK, HAVA ve SU dile gelir
Her yýl anýlýr Cemreler misali
Ölümü dahi ölümsüzleþtirebilenler


Yaþamda iz býrakarak kaybettiðimiz tüm yakýnlarýmýza hakettikleri sevgi ve saygýlarýmla ithaf ediyorum.

Yazan/ Hülya COÞKUN
Fotoðraf/ Levent YAVUZ


Sosyal Medyada Paylaşın: