GİTTİĞİNİ EN İYİ YAĞMUR ANLATIRMIŞ

Yangýnýmý harlayan güzel adýný,
külüme belenmesin diye zikretmedim.
Zamanýn an be an erimesi ve merhametsiz serencamýn
En acýmasýz geliþiyle yüreðime saplanýyor korku.
Sen yokken bunu hep yaþýyordum.
Ama bu seferki,
gül ellerini de sökmektedir yüreðimden.
Hasretin kristal dehlizlerine ektiðin
suskunluðun
ve sensizliðin
çaldý umutlarýmý.
Mecalim daha kaç acýya tahammül eder bilmiyorum.
Bilmiyorum kaç Ýsmail çýkar þu ürkek yüreðimden.
Ama vedasýz gidiþlerine karþý,
Çaresiz duruþumu görmeni istemem.
Bir gün bana "gel" dersen,
Yüreðimin isyanýndan kokarým can...
Adýnla kutsadýðým vuslat...
Ta ki cellatlar yüreðimi alýp götürünceye dek,
Kýblemde adýn duracak,
Döþümde od’un yar...
Sen gitmeden önce;
Ellerini alýrmýþsýn ellerimden meðer,
Bunu bilmiyordum.
"Hadi git" anlamýnda kaþlarýný düþürürmüþsün.
Rengini deðiþtirirmiþsin günün - gecenin...

Gittiðini en iyi yaðmur anlatýrmýþ meðer.



Sosyal Medyada Paylaşın: