Ýskele önünde her zaman ki yerinde rastladým yine þu çiçekçi güzeline. parmaklarýnda birkaç renkli yüzük kollarýnda þýngýr þýngýr bilezik kulaðýnda sallanan bir çift küpe güzel de uymuþ kýrmýzý baþörtüsüne.
demet demet çiçekler ellerinde su dolu bir teneke önünde yanýk bir türkü dilinde gelip geçenlerden birkaç kuruþ beklemekte.
bu defa yanýna almýþ bir çocuk yaþý da kendinden bir hayli küçük baðýrýyor , sesi de pek incecik "a be alan yok mu bir demetçik".
adamýn biri yanaþýyor yanýna "bu çocuk senin midir" soruyor ona çiçekçi kýz öfke dolu haykýrýþýyla "anamýn oðludur bey amca"
ben gülümseyerek yaklaþýrken yanýna zorla bir demet tutuþturuyor avuçlarýma "al bir demetçik haným abla þu körpeciðin hatýrýna baþlayacak bu yýl okula"
Sosyal Medyada Paylaşın:
selmaakça Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.