Ben þair oluyorum sen aklýma gelince Kaðýt gönlüme teslim, kalem aþk kuþanýyor En güzel kelimeler beni yaz diyor önce Harfler mana bezenip bir cümbüþ yaþanýyor...
Derin bir nefes ile seni içime çekip Bir sofra kuruyorum üstüne sevgi ekip Sen ve ben baþbaþayýz, masaya bir mum yakýp Karanlýk son buluyor, hep sevgi ýþýnýyor...
Aþka belenmiþ gönlüm, kim demiþ uslanýyor Ýçimde sevda dolu türküler sesleniyor Kýna yakan gelinler yar için süsleniyor Vuslat nakýþlý çeyiz, aþk için döþeniyor...
Bazen sevinç dolarým, bazen dem tutar hüzün Her halukarda bil ki gözlerimde hep yüzün Gözyaþý dökmem için vermiyorsan da izin Özlemim göðe aðýp bulutlar boþanýyor...
Anlayana ibrettir kuþlarýn sevdalarý Aþk ile kanat açmýþ, aþmýþ yüce daðlarý Zalým avcý vurunca terk ediyor saðlarý Allý turnam eþinin baþýnda eþiniyor...
Yaþayan bilir ancak aþk ne menem þey imiþ Kalpleri aþka salan ne saray ne soy imiþ Sevdalý her bir bakýþ yar ömründe toy imiþ Dünyada son bulmuyor, cennete taþýnýyor...
Sunduðu zaman bana bir bade ilham perim Aþkýnla mest olurum, emir buyurur pirim Helal olsun sevdiðim aþk için akan terim Ne yürek doydum diyor, ne elim aþýnýyor... ........ Yýllar yollar denizler araya girdi diye Olur mu iki gözüm, bu karamsarlýk niye Hak’ka bizi üflüyor, kulak ver sýrlý neye Kaderin melekleri bak bizi düþünüyor!...
Bulem hatun, 6/3/2014, Antalya Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.