Bekleyerek sokaðýn bir köþesine sýðýnmýþ kerpiç evin ev’in sedirinde ayrý gayrý ýrakta hani yan yana da gelsek küs gibi göðün kirini siliyorum çok derin en derinden bakarken gözlerine iki dargýn komþu gibi
üstünkörü dokunuyorum sarmaþýklara gülümsemelerimiz saklanýrken dudaklarýmýza neþeli deðiliz hüzünler yanýmýzda yadýmýzda yaný baþýmýz da biraz daha yakýnda
sen orada ben burada öylesine sararýyoruz iþte aðaçta solan yaprak misali teleðimizi döküyoruz dokunmadan birbirimize uçuyoruz ama kanatlarýmýz yorgun ikimizde bir dal arýyoruz ayaklarýmýzýn altýnda kýrýlmayacak bir ýþýk arýyoruz karþýmýzda yanarken karanlýk gecelere sönmeyecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.