Yok...
Sen deðilsin bu
Benim sevdiðin kadýn
Kara gözlerine kan düþmüþ
Kurbanlýk gecelerden
Yekpare bir elemsin
Can yakan hecelerden
Yek..
Ýnfialsin en derin namlularda
Sözün tükeniþidir
Bakýþlarýnda ki çýlgýn intihar
Dayanamaz tenimin
Son secdesinde zaman
Kýyametimdir isnat
O serin avlularda
Yýk..
Kurduðun ne varsa
Yanlýzlýðýn tarumar saçlarýna
Ýlmek ilmek ördüðün
Hüzün duvarlarýný yýk..
Açacaktýr emin ol
Karanlýk kuytularýna
En beyazýndan þebboylar
Ve konacaktýr bahtýna
Bir yaramaz þakayýk
Yak..
Bir çýraya dönüþmesin
O mavi ýþýltýlý tebessümün
Güneþi
Gülüþlerinde ki gamzeler de yak
Bu son limandýr diyerek
Ebem kuþaðýndaki
En cilveli semaya
Endamýný sun
En masum bakireye
Asýrlarý an sayarak
Yük....
Taþýdýðým acýydý bazan
Senin yokluðunda ki hazan
Ve bazanda bir sitemkar bakýþýndý
Cehennemden de büyük
Yapmak istersen eðer
Bana
Sana çok yakýþacak bir harbi iyilik
Geçsin parmaðýna yeniden
O altýn yüzük....