Ýhanetin dilimi dolandýkça dolandý. Demek söylediklerin hepten yalandý. Sen beni severken canýnda baþka can vardý. Ahuzarýmda sen diye süzülen yaþ benim.
Sanma dünya kalýr sana gül içinde, Dilimde adým, kalbim gölgen gibi peþinde, Tatlý uykularýndan uyanýrken korkularla düþünde, Sen gülerken aðlayan can benim.
Mutlu ol diye anlatayým sana halimi, Baba kanserden gitti, anne felçli, Ben dünyayý atmak için açtým pencereyi. Mutluluðun üstünde duran mezar benim.
Þükrü sindirdim aciz benliðimde, Mutlu olmaný dilerim, alným secdeye deðince, Beni hatýrla yad ellerde, yatýp bebeðini sevdikçe, Ýhanetinle can aldýðýn adam benim.
Þair kýymet görmese iþler mi aþký? Bu aþk bana bol sana dardý. Aranan belki de çatlamamýþ ardý. Ahretinde geçmeyen an benim.
Dudaklarýma sürdüðüm acý deðil balsýn. Hançerin sýrtýmda, canýmda kanayan cansýn Sen git, boþver millet terk edildi sansýn. Romanýmda yazýlan han sensin.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.