Sevin, düþtü gözlerimden yaþým, Düðün dernek kur nerdeysen, sevin. Annem düþtü, yataða mahkûm kaldý caným, Mutluluktan zil çalsýn bakýþýnla gözlerin.
Dudaklarýndan sunduðun þerbet oldu zehir. Ýhanetinle açtýðýn yaralar derin mi derin, Benim deðilmiþ anladým bu devir. Aldýðým her nefesle ölüyorum yar, sevin.
Vurduðun hançerin durur hatýra diye, Kalbimde baþtacýyken yerin. Ne kalp kaldý, ne taç, ne tebessüm bende, Huzuru sana býraktým, oyna, sevin.
Tutunduðum tüm dallar kýrýldý, Beni bile saklamaz oldu artýk gözlerim, Sana açýlýrsa cehennemin kapýsý, Üzülme, cehennem olduðuna sevin.
Kimsesizdim doðuþtan, kalmadý kimsem, Mutluluktan þen þarkýlarla dolsun evin. Dizlerimin üstüne düþtüm görmek istersen, Ölürken gör beni de, bak bana da sevin.
Bir eser býrakýp gidemedim deme, Benim ahrette bile övüneceðin eserin, Sakýn mezarýma gelip helallik isteme, Hakkýmý çoktan helal ettim, sevin.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.