Yorgun bir martýdýr yürek Aldanýr kýþ güneþine Ruhum sanki sonbahar Bedenim dirense de
Neden Bakýþlarýný gözyaþlarýna gizler kuþlar Son göç katarý kaybolurken gökyüzünde Ve neden sevgililer Gizlemeye çalýþýr titreyen dudaklarýný Sabrýn son vagonunu uðurlarken bilinmeze Bazen bir ömür yetmez Bazen Küçük bir rastlantý Yeter bilinmezleri çözmeye…
Hüzün, perdesini açarken Daralýr gülkurusu akþamlar Her doðan gün, Yeni bir oyun sergiler Ve her gün Yeni bir ümitle baþlanýr yeni oyuna Senaryo dýþýnda Doðaçlama bir þeyler oynayabilmek ümidiyle Beklemek nafile… Oyun biter, Iþýklar söner Ýner perde Yaþam denen bu büyük oyunda Rolünü seçme þansý fazlaca olmayan Figüranlarýz sadece…
Naime ÖZEREN Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.