Ýþte geldik geçiyoruz Söndürdük o kýzýl ateþi de Biraz ah biraz unutkanlýk Azcýkta býkkýnlýk bitmeyen telaþlar da
Yürüdüðümüz yol kadar büyüdük Ayný býçak yarasýndayýz Kanýyoruz iþte ufak ufak Doðan günü basýp ta umutla yaramýza
Ne seyrine daldýk afaki gururun Ne güzele doyduk Ucundan sevdik iþte Gece ýzdýrabýn da Sönük bir mum gibi tutuþan askýn
Yeþil bir patika Delip geçiyordu tüm þehri Boydan boya Sen gülüyordun gülüyordun Meydanlarda çocuklar Alý al moru mor elleri ile koþuyordu Baðýrýyordu ürkek güvercinler Balýk olsak balýk
Bütün dert bölüþülüyordu Gece uzadýkça uzadýya
Ve Ben mahir deðildim Puslu havada ýslýklar çalan Altýmýzda asfalt .. Akýp giden hýrsýz zaman
Kimi ihanetse sever bu havayý Ürkek telaþlý Þarabý kýrmýzý olacak Ben tutsam elinden Akan yýldýzlar duracak
Bir hiçlikti bu Ruhta hiçlik Süngüsünde kalp
Öyle korkak Karnýnla içinle sevmek gibi Duyarak telaþýný ölümün Yaþamak adice
Karanlýk yol boyunca Titreþerek tutuþan Sokak lambalarý gibi Duyarak onca yalaný içinde
Kendimi de kaybettim Ellerim deðil ellerinde Gözlerine bakamam O çakmak Çakmak Emzikte çocuk gözlere yakalanamam
Kaçmak ta deðil Fikir orospuluðu benimkisi Doðrusu Ýyiden iyiye kendimi de satamam Varsýn zihinde taslansýn O kederli analýk sevda Çok deðil insanlýðýna ölmek Çok deðil Bir göz yasýnda Tüm ihanetleri gizlemek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.