Zeytin tadýnda kekremsi bir tat býrakarak anýlara... Sýðýrcýklara,serçelere,tarla kuþlarýna dalýyor bakýþlarým. Ýðde çiçeði yayýlýyor,daðlara bozkýrlara ovalara. Serçe yüreði ile kýrýlýrken vuruluyor kuþlarým. . Anne ’zihin kanamsý’geçiriyorum. Nasýrlý pamuk ellerinle dokun yaralarýma. Ýlaç dahletmez,her kuþ öldüðünde eriyorum. Martýlar kanatlanýrken yüreðimde ki mavi limanlardan. . Pencereyi kapama,açýk kalsýn gökyüzü, Buharý üstünde hasret kokuyor içim dýþým. Çýkrýkla çektim suya akseden beni dipsiz kuyudan, Ýz býrakmýþ taþa deðen sicim,bize vuran yanýndan. . Çatlamýþ toprak dudaklarýndan dua dökülen, Çöl serabýndan su içiren üç öðün oðluna, Alnýn,yüzün ellerinde çatlamýþken yüreðin gibi susuzluktan. Lakin çehrende yuva yapmýþ esrik bir tebessüm. . Çocuktum anlamzdým atlara neden demir çakarlar. Rahvan gitse bile ayaðý deðdiðinde yere acýrdým. Hele de dört nala döverken toynaklarý bozkýrý, Aðlardým kýrýlýrdý ne var ne yoksa düþlerimde. . Ýçimizde kanatlarý kýrýk kaç kýrlangýç besliyoruz. Gidecek hiç bir yerimiz kalmadýðýnda, Kör bir kuyuya atýlmýþken çalacaðýmýz kapýlarýn kilitleri. Açmak için yetecek mi doðru kapýlarý yanlýþ anahtarlar. . Anne galiba ben ölüyorum. Sadece sen geç gözlerimde ki mavi limanlardan. Bembeyaz melek kanatlarýnla... Dokun usulca yaralarýma helal nasýrlý pamuk yüreðinden. .
yunus ça.
04/03/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.