İLLEGAL AYNALARDA YASAL YÜZÜN:

/’Ben bir silahým;
ama hiçbir silah yaralamaz insaný, baþka bir insan olmadan...’/

*

Ýçinizin en derinlerinde soluk alan
ve ’durmadan kendini hatýrlatmayý baþarabilen’ birileri vardýr hayatlarýnýzda.. /
En çokta, o soluksuz kalmasýn diyedir nefes alýþlarýnýz... / O boðulmasýn diyedir...
Soluðunuz, sýcaklýðýný yitirmesin diyedir sesinizin üþümüþlüðü...

O, üþümesin diyedir, ellerinizi hohlayarak bile ýsýtmadýðýnýz..

*

Her hangi bir hayatýn rutubetli serseriliðinde en kötü ihtimalsin..
þu baþkaldýran gecelerde uçurum kýyýsý belleðin
ölçülü aþklarda buðulanan ölçüsüz yüreðin
ihaneti yasallaþtýran yargýnýn kaygan zemininde trajik yenilgilerin!


Ayaklarýn altýnda engebeli yollar;
sadakati noksan dostluklarda þiirlere yerleþtirdiðin piþmanlýklarýn!
kalleþ çelmelerde tökezleyen adýmlarýn
karþýlýksýz sevgin ve ceplerinde taciz edilen þiirlerin
aðrýlarýna morfin, pürüzsüz heyecanlarýn ve paradoks hayallerin
nereye gitsen sýyrýlamadýðýn yolüstü hüzünlerin, içini en çok acýtan...

Ve kendini unutan paslý kalabalýklara direnen yalnýzlýðýn...

Kimi sevdiysen ’uçsuz bucaksýz bir kumaþa iþlenir gibi...’
kim sevdiyse seni, bir hýrsýz gibi...
yýllar var ki çürümeye yüz tutmuþ emanet umutlarýn ve iç çekiþlerin...

Yeni bir parantez aç hoyrat seviþmelere
bir kere daha burkulsun kalbin;

Bir kere daha
ve...
bir kere daha...

Dokunaklý bir þiirin içeriðine uygun acýlarda..
sevinmeyi unuttun,
silahlara kýlýf sevmelerin içinde...

Her yerde açýk artýrmaya çýkarýlmýþ bir aþk izdihamý...
herkes yeni bir aþk telaþý içindeyken,
sen dondurucu ayrýlýklarýn üþüten tedirginliðinde

Sen iyisi mi üzerine yaralarýný almayý unutma,
üþümeyesin sana uzak bir hayatýn soðukluðunda..

Yurdun olmadý senin;
hiç bir zaman da olmayacak..
ne çýkar linç kültüründe demokratik haklarýn
kim umursar, illegal aynalarda yasal yüzünü

Sen iyisi mi bir süre denize girme
acýtmasýn yaralarýný deniz suyu...

Sen öyle tutkunken kendine,
öyle bütünken, paramparça aynalarda
sen, ’seni vur... seni bekleme, seni tarihsiz kýl’
þiirler öcünü alsýn senden /sen, seni vur!..

*

Sonra acýlara alýþmak duygusuyla,
kentin kalabalýk kederlerine karýþ
yalnýzlýðýn en az bir fahiþenin ki kadar,
þeffaf ve ürkünç!

Þimdi kalk ve yürü tutuk adýmlarla yeni acýlara...
çünkü, sen bir itirazsýn yoksulluklara, mutsuzluklara...

Hem, kim cesaret eder ki senin kadar,
teni mayýnlanmýþ bir hayatta yürümeye...



(Birdal ERDOÐMUÞ / DÝYARBAKIR / 2008)


Sosyal Medyada Paylaşın: