Kalsýn artýk mazide o ölümsüz aþkýmýz Hani nerede bizim umudumuz, coþkumuz? Bilmem ki neden böyle harap gönül köþkümüz, Kapanýr mý zamanla yürekteki bu yara?
Olmasaydý umudum, inanmazdým bu aþka; Kalbimde yer bulmadý hiç kimse senden baþka. O en güzel anýlar sende kalsaydý keþke, Hasretinle yüreðim düþmezdi böyle dâra.
Yanýmda olmasan da yüreðim hep seninle, Anacaðým hep seni o gülen gözlerinle, Bende yaþayacaksýn silinmez izlerinle. Her köþede sen varsýn, kalkýþamam inkara...
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabihaserin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.