TOMURCUK GÜL İDİM
TOMURCUK GÜL ÝDÝM
Tomurcuk gül idim açmadan soldum
Ömrümce herkese kul köle oldum
Aðaran saçýmý ah edip yoldum
Akan gözyaþýmý silen olmadý
Akýttým her damla verdim kanýmý
Herkese kul olup serdim canýmý
Sevgi sokaðýna açtým hanýmý
Benimle aðlayýp gülen olmadý
Her yüzü gülene inanýp kandým
Kendime dost bilip sýrdaþým sandým
Sonrada aldanýp boþ yere yandým
Derdimi dinleyip bilen olmadý
Geldim gidiyorum seni sarmadan
Bir gün olsun murat alýp doymadan
Kapanmaz gözlerim elin tutmadan
Yürekten severek gelen olmadý
Biliyorum çabuk unutulurum
Bir gün geçince mazi olurum
Ben kara toprakta huzur bulurum
Yarama merhemi süren olmadý
Özendim aniden ölüp gidene
Þu yalan dünyada ömrü bitene
Ne güzel her zaman sevgi görene
Canýma can katan canan olmadý
SABÝHA SERÝN
Söz: Sabiha SERÝN
Beste: Aslan BAYKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.