Yok Olanın Yok Olmadığı
saða sola kapýlmadan ayaklarýn bir þey söylerse
oturup bir yorgunluk masalý anlat kendine
þehrin içinde karmaþa kuyularý açmýþlar
boynumun terini bir bankaya sattýk
karþýlýðýnda böcek kabuðundan yapýlma paravanlar bulduk
çabuk kýrýlan ve kendini çabuk onaran yeni kabuklar
uydulu kýrlangýçlarýn su içerken paslý seslerini
kurþun yaðmuruna çevirmelerinden kaynaklanýyor
bir bilsen tepenin ardýnda ne var
iklim denildiði vakit hazýrlanýp bu günü kutlayacaðýz
aðzýmýz açýk coþku içinde ama korkak ama bir þey gibi
dönüþtüðümüzde yýlanlarýn kývraklýðýna
kývranarak aðlayacaðýz
þimdi bir yaný kanayan omuzunu diðer elinle kapatýp
ölene kadar koþmaya hazýrlan
getirecekler
kaybedilen bir þeyin evrenin daha dýþýna gidebilmesi gibi
bir þey tasarlanacak olursa
yok olanýn yok olmadýðý kesinleþmiþ olacak
þimdilik bu küçük cisimlerle oyalan
ve onlarýn bu dünyayý kurarken söylediði þarkýdan
yeni uydurmalar düþecek
olursa ki olacak kesin
kesin ayýrýp iki kalbi olan bir tanrýnýn
veri tabanýna yerleþtirin
neden her þeyi sýðdýrýyorsun ve uzatýyorsun
büyüklük dediðin aklýn sýnýrlarýný zorlayacak deðil ya
ve ondan büyük
illaki sana þu þöyledir bunu böyle yaparsan bu çýkar
þunu eklersen þu deyip hatta karambol tanýmýnýn içinde
yaþayan bir doðru bile giydirebilirler
seni kendilerine benzetmek için seni
ne bir fazla ne de az ýslanarak bembeyaz
sýrtýmý ört ve artýk bir birine deðen yaðmurlarýn
düþündüðü gibi sevgini damlat bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.