KENDİ KENDİME!..
Ben senden ziyade kendi gölgemden;
Saklanýp dururum kendi kendime…
Sözlerim yamalý beþ para etmez;
Diklenip dururum kendi kendime…
Ýlk deðil hüzünler bölmüþ uykumu;
Yürekte besledim hasret korkumu;
Kederler okurken lanet öykümü;
Diklenip dururum kendi kendime…
Sözüm sana deðil alýn yazýma;
Halden anlamayan gönül sýzýma;
Öksüz hasretime yaman arzuma;
Diklenip dururum kendi kendime…
Arkasý gelmeyen cümleler garip;
Gözlerinde mavzer kaþlarýnda ip;
Ben garip mükellef sense mühasip;
Diklenip dururum kendi kendime…
Söz aldým dilimden susmalý diye;
Senden uzaklarda esmeli diye;
Bu gece ruhumu asmalý diye;
Diklenip dururum kendi kendime…
Keskin kýlýç olan sözleri duyup;
Gecenin dem vakti þeytana uyup;
Sitem hançerini boynuma koyup;
Diklenip dururum kendi kendime…
Ali ALTINLI – 02/03/2014
Saat: 13:51
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.