Belki de yoruldum Usandým ayný acýnýn Yüreðe ayný yerden Arsýzca vurmasýndan
Belki de düþtüm Hayallerimin tepesinden En karanlýk kabuslara Yinede ben buradan da kurtulurum
Ama sen her mevsim Sonbahar yapraklarý þakýdýðýnda Baþýnýn üstünde Hayin duygularýna Kelepçe taktýðýn kalbinin Parçalanmasýyla uyanacaksýn
Kader gelip geçtiðinde üstümüzden Belki ikimizde Ayný aðacýn gölgesinde Oturuyor oluruz Ayný daldan kopan Ýki yaprak deðer göðsümüze Ve rüzgar gelip serildiðinde önümüze Taþýdýðý acýlar benim Getirdiði bütün cansýz ruhlar senindir. O gün geldiðinde Elbet ben acýmý gömer giderim Ama sen içinde kalan son insanlýðýn Yok oluþu ile yanacaksýn
Ölüm gelip durduðunda karþýmýzda Belki ikimizde ayný sona giden Ýki ayrý yolun yolcusu oluruz Ayný gökyüzünden yaðan Ýki damla yaðmur düþer anlýmýza Ve tanrý gelip yazdýðýnda ellerimize günahlarý Ben oradan da geçerim Ama sen veremeyeceðin hesaplarýn Azabýyla o gün orada tutuþacaksýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.