Gecenin karanlýðýnda kendimi bulmaya calýþýrken Sigaramýn ateþinden cýkan duman bana yardýmcý oluyor En sonun da buluyorum kendimi bedenimi Karanlýk kuytu bir köþeye sýðýnmýþ ürkekçe saklanýyorken Sonra Sorguya çekiyorum nerdesin diye Ama korkusundan konusmayý da istemiyor Gözlerinin içine bakarak tekrar soruyorum neden diye Yoruldum diyor artýk aðlamaklý bir þekilde neden diyorum neden yoruldun Yokluðu canýmý acýtýyor diyor O zaman dur biraz ben karalayayým bir þey
Hayata dair yazmak zor olsa gerek Aþkýn acýsýný giden sevgilinin üzüntüsü , dostunun kazýklarýný Yaþadýkça öðreniyormuþ sun meðer Yaþamak güzel günler görmek isterken sen mutsuz umutsuz þeyleri görerek filizleniyor sun hayatýnda hiç bir þey bilmeden hayatýný devam ettiriyorsun sonunda da ne olacak acaba bir acý bir üzüntü dahamý yoksa býrak ya boþver sat anasýný hayatý bilmiyorsun illa savuracak atacak bi yerlere neyse ya uzatmýcam vaz geçtim karalamaktan çünkü hayata dair zor bir iki mýsra
SABRÝ ZÝYTAK 02/03/2014 02;42
Ýster þiir ister düz yazý ben sadece bu aksam biraz saçmalayýp içimi boþaltmak istedim Fuat hep senin yüzünden dostum =)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sıpa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.