Bizim; Dayalý döþeli yatlý katlý, Mersedesli kadillaklý Umutlarýmýz olmadý hiç. Ve; Saklý gizli üstü kapalý, Korkak ürkek bakýþlarýmýzda olmadý.
Çünkü yüreðimiz var Sevdadan yana.... Bazen farkýnda olmadan çelikleþir.! Bir þeyleri sömürenlere, Deðerlerini yitirenlere, Her türlü kahpeliðe, Yüreði ezik baðrý yanýk, Ümitle bekleyenler için Habire çarpar durur...
ZORDUR.!
Fakat zoru baþarmak güzeldir. Sýrta arkadan kör bir býçak saplanmadan, Yada serseri kör bir kurþuna hedef olmadan.!
ÝÞTE;
Bu yüreðin mayasý dürüstlük, Kaynaðý hoþ görü ve sevgidir, Menfaatsiz çýkarsýz, Tertemiz...
O an geldiðinde, Yönelir ellerini açar, Sýcaktýr avuç içleri, Eriþilmez zirvede bir avuç kar’dýr sevgi, Doyumsuzca güneþten alýr renklerini, Gök kubbe piþmiþ harman olmuþtur, Bu yürek gibi.... Çünkü, Yunuslarla,Mevlanalarla, Hacý Bektaþi velilerle, Ahmet yesevilerle, Gönül baðýmýz var, Biz o gönüllerde bulmuþuz "aþk" mayasýnýn özünü....
1997 iSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
kenanhoca_25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.