ZENGİNLERİN YÜREĞİ

Zenginlerin yüreði ne zaman yýpranacak
Ve ne zaman bitecek, fakirliðin savaþý
Þu iki cihan yalnýz onlar için mi ancak
Belli uzun sürecek, güç kapmanýn telaþý.

Ýnsan dalmaya görsün toprakta yoksa gözü
En bildik rezalet onun aklýndan çýkar,
Ezelden beridir hep nefse mayalý özü
Hirs birikmiþse eðer bütün dünyayý yýkar.

Neresinden vuruldu demeyin bu insanlýk
Sefaleti pazara çýktýðý gün göründü
Açlýðýný hikmete yormayan budalalik
Bütün düþleri alýp, bir iblise süründü.

Üzüntüyü demleyip, sevince serpecek kim
Saçmalýðýn etinden, nefreti koparmadan
Bütün insanlýk hala diyor ki makam mevkiim,
Çekip gitmeli bell ki bu karanlýk sarmadan.

Çýlgýn bir özlem için maviyi ekmek bilen
Yýrtýcý kuþlar gibi kanat çýrpmayý býrak
Beyazý kara güne tercih edipte silen
Böyle kapý çalýnmaz kendini kandýrarak.

Düþünce denen kabý korkuyla tuzlayanlar
Acý bir tebessüme neden hiç geçit vermez
Göz kapaðýna derdi dost gibi dolayanlar
Þu vicdana bak Tanrým kimse gerçeði görmez.

Sosyal Medyada Paylaşın: