AŞK HALİNDE SAKLANDIĞIM SENSİN

gökyüzünün bir yerinde



...





susuyorum
sensizliðim kadar susuyarak

tüm kelimelerim sana aþýk
aþk için sana saklýyorum cümleleri


düzensiz karalýyorum kaðýdý
görmezden gelerek geceyi uyumuyorum
dilimin paslý tütününde aðýr hasarlý heceler
hecelerle kavga ediyor soykýrým yokluðun


özledim
özlemekten ötede bir kentin içinde seni

uzaksýn yakýnsýn
en umurumda olan saðýr hazan
hazanda savrulan býçak kesiði yalnýzlýðýmsýn


terki mahþer maniler okuyan derviþ yaným
aç gözlerini saklansýn en derinlerde bakmalarýna

saçlarýndan sular akarak ýslak koþuyorsun aklýmda
zatürre vakitli üþümeler kaðýttan gemiye saklý
dur ve birþey söyle demek için bekleme
bekle sadece karþýnda eridiðimi görmek için

tek bir ýþýðýn gölgesinden gölgele unuttuklarýmý
sen yinede sevme gül reçeli masalýný
reçineden yapýþkan hayaller topla aðacýn kökünden


bir kent kurdum yüzünün topraklarýna
sokaklar caddeler deniz toprak insan

çocuklar titremelerle asýlýyorken göðüne
sarsýntý çöküyor aðýr aðýr çiseleyen akþama
kent kurdum yüzüne
kirpiklerine çýkýp
demli çayýn dumanlý yamacýnda seyrediyorum


susuyorum
sustuðum kadar öðrenmek için seni konuþmayý
konuþmak üzerine yayvan düþüyor dilimin aðrýsý
aðrý içinde kývranýyor rüzgar
pencereme asýk düþler asan yel yani
camýn buðusuna yapýþtýrýyorum dudaklarýmý
dudaklarýn dýþarýda gri
gri , dudak , arzu vurmasýnda bir tik bir tak

baþýmýn önüne eðiliþi
türlü rastlantý sonucu volta attýrýyor bacaklarýma
bacaklarýmda soðuk gelmeyiþim
gelmeyiþimde gelmemelerin
susuyorum habire sana yürüdükçe
yürüyorum parmak ucundan akan ýrmaða
kana kana sen
kuþlar saçlarýmda tahribat kanatlý
vuruyorum suyun sensizliðine
acýyor hüznüm acýyor elim acýyor yüreðim


seni hiç ezberlemedim
doðaçlama bir buluþma
buluþmada sarýlan sevgililersin
yanaðýmýn derinliðinde sakladým
sonra saklandým seni seyrederken aynada
yalýn dokunuþla dokundum olmayýþýna
olduðun kadar hayal ettim
en sýcak soðukta bekledim kendimde uyanmalarýný
uyandýðýn anda esnemene deðdim

seni hiç ezberlemedim
karmaþýk duyumsadým tarifsiz halini
umut ettim hep
hep umutla tekrarladým seni
her tekrarda yeniden aþýk oldum
yeniden özledim seni
hep yeniden oldun yeniden doðdum sende


telaffuzu saklý resimlerde çizilirken suretin
küçücük dip notlar biriktirdim
notlarý astýðým çýplak dallarda
özlemle yeþiller vermeni bekledim

uzanarak mavi esmer hayallerden
isimsiz çiçekler topladým göðsüne
lisaný yasak bir gülümseme aralýðýnda
kahkaha dolusu delilikle sevdim seni
ben sen kadar aþk yazdým þiire
þiiri sende sevdim


öylesin iþte
aþk içinde aþk halinle
çoksun
kalabalýk kadar yalnýz bazen
yalnýz kadar kalabalýksýn
rakam deðilsin takvimde yoksun
harf olduðun kadar þiirsin o kadar
bilmediðim bir yanýn var hayata dair
bilmediðim gibi
öylesin iþte
hep öylesin var gibisin
varlýðýmýn olmasý için


...



aþka aþýk olur insan en büyük sevdalarýn bilinmezinde






Sosyal Medyada Paylaşın: