Ben has aşkı mı gördüm...
AZAP
Ben has aşkı mı gördüm...
Bak Ýþte yine akþam, çöktü yüreðe özlem
Gecenin kasvetinden, zifir düþtü üstüme
Yine sevgi gizlendi, örtündü sýrlý düzlem
Aþk sýr oldu yüreðe, o da gülmez yüzüme
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
Gönül kaçýp gidince, o habis ruhlu davaya
Aþk’ý gömüp de kaçtým, çýplak ruhlu nizamdan
Yârin hülyalý gönlü, küstü fakirhaneye
Bilmem ki çýkmýþ mýdýr, aþký yürek hizamdan
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
Ýçime kasvet çöktü, gönül ayrý kalýnca
Gerçeði beis etmedim, köz içinde yok oldum
Yol yordamým kayboldu, sevgim yetim olunca
Aþk karanlýða düþtü, hissizlikte kayboldum
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
Ateþ sardý benliði, seni andým hasretten
Rabbime dil dökerek, yakarýþa sýr verdim
O istekli yakarýþ, ruhu açtý kasvetten
Bir ateþ gibi yanan, gönlü önüne serdim
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
Tutup tarttým hülyayý, kör çýkan iffetine
Geceye gün doðuþta, istemsiz aþký verdim
Hayal mi bu gerçek mi, köz düþtü afetime
Bu bir rüya mý yoksa gül yerine ot derdim
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
Susta puslar gömüldü, giz girince hissime
Ýpini koparýnca, hasret kaldýk yeniden
Aþkta göz kördür derler, aðrý girdi diþime
Güneþ gibi doðunca, karýþtý his aniden
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
O hayalci bakýþýn, kalp ateþine yeldi
Çýlgýn gibi çabayla, seni sardým yüreðime
Bu bir lütuf mu nedir, aþk mý imana geldi
Mevla’ma diz çökerek, kavuþtum ereðime
O hülyalý bakýþýn, kalbime þifa geldi
Bu yoksa bir serap mý, aþk mý insafa geldi
(01.03.1014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.