Sanýrým kayboluyorum Ne bir pusula yýrtýk cebimde Ne bir yýldýz gökyüzünde Ne de tanýdýk bir yüz suretler arasýnda...
Sessizliði arýyordum Sadece birazcýk masumiyet karýþmýþ sessizliði Neden mi sessizlik? Çünkü insan en çok kalabalýkta üþüyor Gürültüden arýnamayan gri bir ayazda Oysa sessizlikte sadece mor yeller eser Esse esse hafif çekingen bir sýcak eser Çünkü insan aynaya ihtiyaç duyuyor bu hayatta Kendini yansýtacak aynaya Doðrusuyla, eðrisiyle, yanlýþýyla Ve aynayý bulup sýcaða sýðýnmanýn en kestirme yolu sessizlik…
Sanýrým kayboluyorum Her þey deðiþmiþ kâinatta Merdivenler yalnýzlýða terk edilmiþ Tokalý kýrmýzý ayakkabýlar masumluðunu kaybetmiþ Çiçeklerin kokusu ellerinden alýnmýþ Ve Mutluluk kelime olarak kalmaya terk edilmiþ tozlu raflara…
Sanýrým kayboluyorum Herkes herkesleþti Prenses kurbaða peþinde Yedi cücelerden haber yok zaten Þirinlerde rüyama gelmiyor Bakkal amca leblebi tozu da satmýyor artýk Yaðmur damlalarýnýn da bir anlamý kalmadý Sessizlik ve huzur da yok Sanýrým kayboldum ayak uyduramadýðým kainatta…
Sosyal Medyada Paylaşın:
By lâl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.