Derim ki

Her þeye geç kal yarýn
Metroya otobüse vapura
Ýþe dershaneye okula
Yavuklunun kollarýna annenin kokusuna
Martýlarýn kanat çýrpmalarýna sanat galerisine
Hep canlý dinlemek istediðin þarkýcýnýn konserine
Evinin balkonuna yataðýnýn sýcaðýna

Fakat sakýn gecikme yarýna
Bak þöyle bir geçmiþe
Yað kuyruklarýna þeker zammýna
Doðmamýþ çocuðun yakan ahýna
Soldan saða saðdan sola estirilen rüzgârlara
Boyun eðmemiþti seni büyütenler

Nelerinden cayýp vazgeçmiþlerdi kim bilir
Kaç vitrine takýlý kalmýþtý gözleri
Sen umut ol diye yalnýz,
Eriþip kuþattýlardý seni

Hep kurduðun o hayale
Biraz daha yaklaþ yarýn
Susma sakýn hep söyle
Baþýn yukarýda olsun
Gövdeni siper et yaðlý kurþunlara
Avuçlarýnda sen,
Evreni tutuyorsun

Her aþkýn mazlumu ol
Ayý güneþi bekleme ýþýmak için
Yüzüne eþdeðerdir hoþnutluk unutma
Güven göðüs kafesinde saklý durana
Özle her güzelliði yeterince
Ve yaþa yaþat kararýnca
Fakat hesap soramasýn senden
Bile tek topal karýnca

Uyu þimdi mýþýl mýþýl
Büyü, büyüt
Uzak olsun senden karanlýk

Fotograflarýn sararmazdan
Topraða deðmezden önce çýplak bedenim
Belki de son öðüdümdür bu sana
Üzül dök gözyaþlarýný
Fakat sakýn kimsenin üzeni olma

Býrak kirlensin elbisen papuçlarýn
Yýrtýlsýnlar hatta
Fakat kimsenin düþlerinin
Kirleteniyle dostluk kurma
Düþün çokça idrak et
Bazan susup kabul et
Fakat yýkýp döküp yok edip
Etrafý dumana boðma
Sosyal Medyada Paylaşın: